Tampodruk
Metoda znakowania, która umożliwia naniesienie nadruku na większość powierzchni – od długopisów, poprzez pamięci USB, aż do toreb. Za pomocą tej techniki z powodzeniem można znakować przedmioty o dowolnych kształtach i rozmiarach. Znakowanie na powierzchniach z użyciem tej metody odbywa się przy pomocy nasączonego gęstą farbą stempla, inaczej tampona, który odbija nadruk na okreslonej powierzchni. Jest to jedna z najpopularniejszych metod znakowania, gdyż nie tylko zapewnia druk na różnych materiałach, kształtach i formatach, ale także w wielu kolorach.
Cechy tampodruku:
Tłoczenie w skórze
Tłoczenie jest metodą polegającą na naniesieniu na określony produkt projektu poprzez specjalną metalową płytkę, przy użyciu wysokiego ciśnienia i temperatury. Tłoczenie jest możliwe na materiałach skórzanych, ale również skóropodobnych czy tworzywach. Dzięki użyciu specjalnej folii, istnieje możliość tłoczenia w kolorach złotym i srebrnym, które dodają elegancji znakowanym produktom.
Zalety tłoczenia:
Druk cyfrowy UV
Metoda druku wykorzystywana najczęściej do znakowania powierzchni płaskich lub gadżetów 3D. Dzięki stosowaniu tej techniki możliwa do osiągnięcia jest fotograficzna jakość nadruku, przy zachowaniu głębi barw. Nadruk w tej metodzie jest nanoszony bezpośrednio na powierzchnię produktu. Niezwykła precyzja druku pozwala nie tylko na odzwierciedlenie pełnokolorowych zdjęć, ale również druk do krawędzi, co znacząco powiększa pole zadruku.
Zalety druku cyfrowego UV:
Wady druku cyfrowego UV:
Sublimacja
To proces chemiczny wywołany za pomocą wysokiej temperatury oraz ciśnienia. Pod ich wpływem projekt wcześniej wydrukowany na specjalnym papierze zostaje przeniesiony na drukowaną powierzchnię. Sublimację najczęściej wykorzystuje się do znakowania kubków. Jednak technika ta pozwala na zadrukowanie jedynie zewnętrznej części kubka, niemożliwy jest druk na uchu i wokół niego. Sublimacja doskonale oddaje głębię kolorów.
Zalety sublimacji:
Wady sublimacji:
Grawer laserowy
Technika wykorzystywana najczęściej do znakowania powierzchni z metalu, szkła lub drewna, jednak można ją stosować również na innych materiałach takich, jak: skóra, karton, tworzywa sztuczne. Przy pomocy lasera projekt jest wypalany na przedmiocie, co sprawia, że jest on niezwykle trwały i odporny na czynniki zewnętrzne. Metoda znakowania przy użyciu graweru laserowego nie daje możliwości użycia kilku kolorów w projekcie lub przejść tonalnych.
Zalety graweru laserowego:
Wady graweru laserowego:
Naklejka epoksydowa
Naklejka wypukła 3D z wydrukiem oraz warstwą „kropli” epoksydowej, którą nakłada się na zadrukowaną naklejkę. Przezroczysta warstwa po zastygnięciu tworzy doskonałą izolację nadruku, dzięki czemu chroni go przed uszkodzeniem i zniszczeniem. Naklejka epoksydowa daje możliwość wielkolorowego druku „full color“. Dzięki warstwie klejącej bez trudu można ją przytwierdzić do powierzchni przedmiotu. Metodę tę najczęściej wykorzystuje się do produkcji USB.
Cechy naklejki epoksydowej:
Transfer ceramiczny
Metoda znakowania polegająca na naniesieniu nadruku na określony przedmiot oraz późniejszym wypaleniu go w temperaturze powyżej 700°C. Dzięki użyciu bardzo wysokiej temperatury wypalania, nadruk głęboko wnika w ceramikę, co sprawia, że jest on niezwykle trwały i odporny, np. na mycie.
Cechy transferu ceramicznego:
Sitodruk
Metoda znakowania plastikowych powierzchni. Nadruk nanoszony jest na drukowaną powierzchnię za pomocą siatki z emulsją poddanej wcześniej działaniu światła UV, która wtłaczana jest na przedmiot. W ten sposób powstaje trwały nadruk. Dzięki tej metodzie można odwzorować zarówno jedno- jak i wielokolorowe projekty, ale bez przejść tonalnych (gradientów). Najczęściej przy użyciu tej metody znakowane są torby, odzież reklamowa, ale również gadżety skórzane.
Cechy sitodruku:
Transfer cyfrowy
Metoda ta składa się z kilku etapów. Na początku projekt przy pomocy druku cyfrowego drukowany jest na plastikową powierzchnię – transfer. Następnie przy użyciu plotera tnącego docinany jest on do odpowiedniego formatu i kształtu, po czym zostaje przeniesiony na określony produkt za pomocą wysokiej temperatury. Metoda ta wykorzystywana jest głównie do znakowania materiałów tekstylnych.
Cechy transferu cyfrowego:
Termotransfer
Metoda, która polega na wydruku projektu na specjalnym papierze transferowym oraz przeniesieniu go na znakowany przedmiot przy użyciu wysokiej temperatury – ok. 160 °C. Najczęściej technikę tę wykorzystuje się do znakowania parasoli, gdyż jest ona odporna na działanie czynników atmosferycznych i doskonale oddaje wielokolorowe projekty. Termotransfer z powodzeniem można wykorzystywać do znakowania materiałów o nierównej powierzchni.
Cechy termotransferu:
Etykieta cyfrowa
Jej produkcja składa się z kilku etapów. W pierwszym etapie na materiale klejącym drukowany zostaje projekt, który jest w tym samym momencie przycinany cyfrowo do określonego kształtu. Dzięki temu powstaje zadrukowana etykieta klejąca, którą można przykleić do powierzchni. Stosowanie druku cyfrowego pozwala na bardzo wysoką jakość nadruku przy nasyceniu kolorów oraz głębi barw. Metoda ta nie pozwala jednak na wycięcie skomplikowanych kształtów.
Cechy etykiety cyfrowej:
Haft Komputerowy
Technika znakowania materiałów tekstylnych takich, jak: czapki, torby czy koszulki. Polega na wyhaftowaniu na określonym materiale projektu, którym może być logotyp firmy czy imiona pracowników. Haft jest najbardziej elegancką i efektowną metodą znakowania odzieży, a jednocześnie najtrwalszą. Możliwość haftu nićmi metalicznymi w kolorach srebrnym czy złotym dodatkowo sprawia, że ubrania wyglądają prestiżowo.
Cechy haftu komputerowego: